(T)huis

Ik kwam toevallig “Doolhof der zinnen”van J. van Oudshoorn tegen. Ooit toen ik nog studeerde nog eens moeten lezen en toen ook maar aangeschaft heb. En één zin van hem is altijd blijven hangen “Wie zelf thuis zit, weet niet meer dat anderen naar huis willen.” Ik weet dat omdat we die zin in mij studententijd plagenderwijs gebruikten als er onder ons waren die de kroeg al dan  niet wilden verlaten.

Ik moest daar vanmiddag op een heel andere manier aan denken, bij het terugkijken op de week. Allesoverheersend is dan toch de grote groep vluchtelingen. Nu duizenden vluchtelingen elke week een veilig heenkomen zoeken vind ik het persoonlijk belangrijk dat wij onze gastvrijheid tonen. Tegelijkertijd moeten we respect hebben voor de angst die dit bij sommigen oproept. Ik deel de zorgen van mensen over wat deze crisis betekent voor het tekort aan woningen en banen, hoe we de integratie bevorderen. Ja, de wereld is aan het veranderen en zal veranderen. Dat is niet makkelijk. Want we zijn niet zo goed in veranderen…. En tegelijkertijd moeten we beseffen dat er onder de vluchtelingen ook zijn die misbruik maken van de situatie. Bij respect voor de vluchteling die niet anders kan hoort ook strengheid voor diegenen die zich met andere doelen of intenties onder de groep gemengd hebben. En tenslotte moeten we niet de hele groep over één kam scheren. Laten we de éénling niet het beeld van de groep laten bepalen. Ik realiseer me dat het overgrote deel van deze groep huis en haard kwijt zijn, geen huis en geen thuis meer hebben. En dan is het minste dat we kunnen doen ze welkom heten.

Vluchtelingen die in Nederland zijn moeten zich snel kunnen aanpassen door het leren van de taal en onze normen en waarden. Ik vind het belangrijk dat de vluchtelingen die een verblijfsvergunning hebben gekregen zo snel mogelijk onderdeel uitmaken van de samenleving. En dat diegenen die nog wachten op hun procedure zich welkom en begrepen voelen. De opvang waar we nu voor staan vraagt veel van de veerkracht van ons allemaal. Dat kost energie en geld. maar er is ook een hele andere , misschien wel erg platte, economische kant aan de opvang. Voor de opvang zijn er veel goederen nodig, Denk alleen maar aan eten, kleding, het geschikt maken van locaties voor de opvang. Ik denk dat het goed is om bijvoorbeeld de inkoop van goederen voor de opvang bij de lokale ondernemers te doen en lokale mensen aan te nemen om gebouwen geschikt te maken als locatie voor opvang. Maar goed, dat is uiteraard slechts een bij-effect.

Kern is natuurlijk wel dat alle woningzoekenden recht hebben op een behoorlijke en betaalbare woning en iedereen die daarvoor in aanmerking komt in onze gemeente recht heeft op een sociale huurwoning. Het aantal sociale huurwoningen is – zeker op termijn – onvoldoende om aan de behoefte te voldoen. Dit jaar lijken we het te gaan redden met de aan ons gekoppelde statushouders, maar dat houden we niet vol.
Albert de Vries heeft een plan heeft gelanceerd over de bouw van 100.000 extra sociale huurwoningen in de komende twee jaar. Ik denk dat dat terecht is. Zijn motie daarover werd aangenomen. Daar gaan we dus mee aan de slag.

Er zijn overigens veel misverstanden over vluchtelingen. De PvdA heeft een vraag en antwoord lijstje gemaakt voor intern gebruik, maar wat zeer de moeite waard is. In ook de volkskrant had een heel overzichtelijk schema.

Maar terug naar Lelystad. Uiteraard ga ik aan de slag met de biouw van de – tijdelijke – sociale huurwoningen. Landelijk heb ik namens ons stedennetwerk en de VNG daarover veelvuldig overleg mogen hebben met o.a. het kabinet en AEDES. Nog een paar stappen en we hebben de plannen panklaar, en wat mij betreft ga ik de Raad voorstellen om ermee an de slag te gaan. Ondertussen weten we dat het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) het voornemenheeft  om in Lelystad vluchtelingen op te vangen in rijksgebouwen. Het COA kan daarvoor de beschikking krijgen over twee leegstaande kantoorgebouwen van de Rijksgebouwendienst. Het gaat om een noodopvangvoorziening in het voormalige gebouw van het Openbaar Ministerie aan de Schepenen 7 en het voormalige politiebureau aan het Zuiderwagenplein 1. Het voormalige OM gebouw aan Schepenen 7 geschikt is voor noodopvang van ongeveer 325 vluchtelingen voor maximaal een jaar, dat aan het Zuiderwagenplein voor maximaal 225. Overigens dan zal deze opvang voor kortere duur zijn. We  zijn vanwege de komst van migrantenhuisvesting aan het nabij gelegen Maerlant, overeengekomen dat de opvang aan het Zuiderwagenplein beëindigd wordt, zodra de migrantenhuisvesting gereed is voor ingebruikname. Ik was trots op onze raad dat daar bijna stilzwijgend mee ingestemd werd. Zo hoort dat. Van andermans nood moet je geen politiek willen maken.

Ondertussen draait het gewone leven gelukkig ook door. Woensdagavond tijdens “De Burger begroot”een levendige discussie tussen burgers in de rol van raadslid, 2 pseudo-wethouders (Oud raadsleden Joost van de Beek en Leo Caniels, onder leiding van een onafhankelijk voorzitter.

Goed om te zien hoe men zich verdiept had in de begroting ( en deze minstens zo goed beheerste als “echte”raadsleden ! ) en inhoudelijk waardevolle afwegingen maakten, die los van partijpolitieke standpunten konden staan. Leerzaam.

En met onze luchthaven blijft het ook goed gaan. In o.a. de Stentor werd verslag gedaan van een commissievergadering in de Kamer. Vaart maken met onze luchthaven is het motto. En daar gaan we dan ook druk mee door. Gelukkig klonk tijdens het Schipholdiner op maandagavond waar de hele sector vertegenwoordigd was hetzelfde geluid.

O ja, en bijna vergeten, we zijn net niet de beste evenementenstad geworden. De Jury schreef over Lelystad:“Lelystad zet evenementen in om inwoners en bezoekers van Lelystad te overtuigen. Daar gebruikt men ook het water voor, ons ‘natte evenemententerrein’ zo geeft Lelystad aan. De jury is onder de indruk van de driehoekssamenwerking tussen de gemeente, de Evenementen Commissie Lelystad en City Marketing Lelystad. Het leidt ertoe dat evenementen die passen bij Lelystad extra worden ondersteund en uitgelicht. Bovendien staat ECL organisatoren met raad en daad bij om zo tot een win-win situatie te komen.”

Verliezen van Deventer is geen schande. Het feit dat we genomineerd waren is toch al een mooie blijk van waardering voor City Marketing Lelystad, maar uiteraard ook voor onze evenementencoördinatie zoals uitgevoerd door ECL.