Esther Opgenoorth

In Lelystad is het gewoon om te vertellen waar je vandaan komt, en hoe je hier terecht bent gekomen. Dit is mijn verhaal: ik ben in 1972 geboren in Oldenzaal. Mijn ouders kwamen uit Limburg. Ik heb op veel plaatsen in Nederland gewoond, maar kom nergens echt “vandaan”. Mijn man is geboren en getogen in Amsterdam-Noord. We leerden elkaar kennen tijdens onze studie, trouwden en kregen twee kinderen. In 2006 vertrokken we naar de polder; ik vond de hoofdstad namelijk te druk en we wilden een tuin. En van de ene dag op de andere was ik geen buitenstaander meer, maar een heel gewone inwoner. Want vrijwel niemand woont al zijn hele leven in Lelystad. Ik voelde me eindelijk thuis.

Ik heb geneeskunde gestudeerd om mensen te helpen. Dat bleek lastig. Veel mensen wilden zich niet laten helpen, of beter gezegd: ze hadden geen probleem dat in een medisch protocol paste.

Ik bedacht dat we dan de protocollen moesten aanpassen aan de behoeften van de patiënten, maar mijn bazen vonden dat vaak niet zo’n goed idee. In de twintig jaar waarin ik in de zorg werkte, leek het wel alsof we steeds minder mensen konden bereiken.

Als je in Nederland arm bent, of gehandicapt, of je spreekt de taal niet, of je bent werkloos, of dement, of verslaafd, of niet intelligent genoeg, of juist te slim, of dakloos, of vluchteling, of gek, of te jong, of te oud, of een paar van deze dingen tegelijk, dan heb je pech. De kans is groot dat je dan moeilijk een baan kunt vinden, en een plek in de maatschappij die goed bij je past. Het kan ook betekenen dat je slecht geholpen kunt worden als je een probleem hebt. Dat komt niet omdat de Nederlandse overheid met opzet slechte regels maakt. Wel doordat de mensen die de regels maken, niet veel begrijpen van mensen die niet Nederlands, rijk en hoogopgeleid zijn. Daardoor schatten ze de situatie nogal eens fout in.

Ik vind dat het de taak is van de PvdA om daar iets aan te doen. Om duidelijk te maken hoe niet- gemiddelde mensen de wereld zien. Om zo tot betere wetten te komen, en geldverspilling tegen te gaan. Daarom hebben we mensen nodig, die ons vertellen hoe het leven in Lelystad er voor hen uit ziet. Laat je horen! Vertel ons wat er goed gaat, en waar je tegenaan loopt. Want we hebben jouw kennis nodig.