Moed houden

De laatste werkweek van het nieuwe jaar. Meestal een feestelijke periode. Op zich klopt dat wel. er is veel goeds te melden. Maar wat mij betreft overschaduwde het (vooralsnog) niet lukken van de doorstart van Aviodrome het goede nieuws. het is eigenlijk niet te geloven dat het op het allerlaatste moment niet lukte. We waren er dichtbij, dankzij inspanningen van velen. Maar ondanks alle interventies bleek de (landelijke) RABO-bank niet bereid het laatste beetje te financieren. Triest. Voor Lelystad, maar zeker ook voor alle vrijwilligers en alle medewerkers van het Aviodrome. Maar we geven nog niet op. In goede samenwerking met de curator zijn er nog een paar leads te volgen, maar dat moet dan wel vanuit een dicht Aviodrome. En daar wordt het niet makkelijker van. Maar moed houden wordt vaak beloond, dus we gaan door.
Dat moed houden beloond wordt, bleek ook bij het bereiken het hoogste punt van de Larserhorst, overigens tevens het hoogste punt in de wijk Warande. Het heeft doorzetten van ter Steege gevraagd om in deze tijd toch te kunnen starten met de bouw van dit complex. En dat is beloond. Alle appartementen zijn inmiddels verkocht. Dit heugelijke feit werd gevierd met de toekomstige bewoners, makelaars en betrokken partijen. Kopers konden kennis maken met hun nieuwe buren en maakten van dit moment goed gebruik. Ik ben blij met het feit dat er door de bouw van het appartementengebouw en de naastgelegen eengezinswoningen een mooie toegang tot de wijk ontstaat. Op korte termijn gaan we er bestaande grote nieuwe bomen planten en groen aanleggen, zodat de wijk steeds meer uitstraling krijgt.
Landelijk gebeurt er uiteraard ook van alles. Blij ben ik met de verkiezing van hans Spekman tot landelijk voorzitter. We kunnen zijn drive en zijn heldere en toegankelijke opvattingen als partij goed gebruiken. Niet blij was ik met het, wat mij betreft idiote, voornemen van het kabinet om corporaties te verplichten om 3/4e van hun bezit aan de huidige huurders te koop aan te bieden. Dat is levensgevaarlijk. Kom eens kijken in Lelystad wat ongebreidelde en gedwongen verkoop voor effect kan hebben als het gaat om beheersbaarheid van het onderhoud bijvoorbeeld. Bovendien, zijn er kopers dan ? Ik ben op zich niet tegen verkoop van sociale huurwoningen, maar doe dat met mate en geef corporaties de kans om daar samen met gemeenten een integraal plan voor te maken, zodat maatwerk verricht kan worden. Maar dit is slecht. het goede nieuws is dat het ook niet gaat lukken, de markt zal het niet opnemen. Maar het zorgt minimaal voor veel onnodige onrust.
Wat ook moed gaf was het bijwonen van de première van de voorstelling Grof Vuil in de Kubus. Met humor en heel herkenbaar. Zoals ze zelf zeggen: Een voorstelling over vriendschap en vooroordelen. Tussen een achterbakse kaaskop en een gekwetste Marokkaan. Zij werken samen: als stinkman. Inspirerend.
Tenslotte het stadshart. Achter e schermen zijn inmiddels vrijwel alle discussies over het masterplan afgerond. In januari zullen we er in het College over spreken om er vervolgens de boer mee op te gaan en de gemeenteraad om een oordeel over onze analyse te vragen. met name aan de Noordkant kunnen we niet langer wachten. Iedereen heft daar recht op duidelijkheid. Het einde van het jaar is van oorsprong al een feestelijke periode. Dat hebben we geprobeerd in het stadshart dit jaar te vieren. Het Stadshart viert de winter en de Kerstperiode feestelijk met het Stadshart Winterfestijn. Naast een kerstballenactie voor het goede doel KiKa en de bijbehorende Kerstloterij is er nog veel meer te doen in het Stadshart. Bijvoorbeeld het jaarlijks terugkerende Kerst Spaarfestijn met vele mooie prijzen. Voor de kinderen leest de Kerstman voor en mocht ik een Lampionnen ‘Stadshart in de lichtjes’ tocht aanvoeren.

Laten we dat beeld maar vasthouden. Lichtjes in de duisternis. Ik wens alle lezers van deze weblog het komende jaar veel lichtjes toe. We houden moed met zijn allen ! En uiteraard – geniet van de kerstdagen !