Reces(sie)

Officieel is het reces. dat wil zeggen, geen raadsvergaderingen en een beetje druk van de ketel. Het beeld werd deze week beheerst door financiële informatie. we zijn gestart met ons eigen bezuinigingsproces en in Den Haag start men met een heuse tussenformatie. Een beetje een merkwaardige vondst overigens. ik zou er geloof ik zelf voor kiezen om niet te snel het volledige politieke arsenaal tevoorschijn te halen. Moeilijke beslissingen neem je het besluit het zicht van de camera's lijkt mij.
Ook wij hebben staan voor ingrijpende keuzes. En ook wij moeten misschien constateren dat een aantal afspraken in het coalitieakkoord bijgesteld moeten worden. Misschien. Zo ver zijn we nog niet. eerst maar eens met elkaar op zoek gaan naar de overeenkomsten en op zoek gaan naar ons gezamenlijk belang: het belang van de stad. politiek maken kan – en moet – altijd nog. Maar eerst in het werk in de luwte.
Een prangende vraag daarbij is natuurlijk – zeker op landelijk niveau – wat is nu voor de economie het beste medicijn ? Opvallen was het dat Coen Teulings al voor de presentatie van zijn cijfers waarschuwde voor overmatig bezuinigen. Toen de cijfers er waren begrepen we ook waarom, ze waren nog slechter dan verwacht. Vervolgens buitelen de analyses over elkaar heen. Nederland presteert slechter dan bijvoorbeeld Duitsland door een extreem laag consumentenvertrouwen, was een veel gehoorde. Dat legt de lat voor ons hoog. Want vertrouwen wek je door consistentie in de maatregelen en het beleid dat je je voorneemt. werken aan herstel en vergroten van vertrouwen in de economie, maar ook in de overheid kon wel eens bijna net zo belangrijk zijn als bezuinigen. Het huishoudboekje moet op orde en wel zo dat de burger er op durft te vertrouwen dat we weer uit het dal aan het klimmen zijn. Iets om over na te denken.
Communiceren helpt daarbij. Ik was wat dat betreft blij met de opkomst en de sfeer tijdens de ondernemersbijeenkomst over het stadshart. we hebben goed duidelijk kunnen maken welke kaders het College aan de Raad voor heeft gelegd en de ondernemers opgeroepen om tijdens de tweede beeldvormende sessie ook vooral aan de raad te komen melden wat zij daar van vinden. Minder blij was ik met de communicatie afgelopen week door de telegraaf. er wordt achter de schermen keihard gewerkt om de doorstart van het Aviodrome mogelijk te maken. Er is overeenstemming over de koers en de richting, maar die overeenstemming is nog kwetsbaar en de juridische uitwerking vraagt echt nog even tijd. Vervolgens worden met insinuaties en halve waarheden partijen publiekelijk in een hoek gezet waar ze niet thuishoren, maar partijen kunnen daar nu, nu de onderhandelingen nog lopen, nauwelijks op reageren. Jammer, dat één gefrustreerde participant in dat traject zo'n podium krijgt voor zijn onterecht aantijgingen.
Natuurlijk gaat het gewone werk ook door. Zo mocht ik – is bijna een jaarlijkse traditie – het Peuter en Kleuterfestijn in de Kubus openen. Goed om te zien hoe jong lelystedelingen met hun "Culturele carrière" kunnen beginnen.