Vertrouw op de wind

Ik sprak de afgelopen week met een zeiler. Het ging over Bataviahaven, de kansen die daar ook in economisch opzicht liggen en wat we daarvoor moeten doen. Hij had een prachtige uitspraak: “Het leven is als zeilen. Ook met tegenwind kun je vooruit gaan”. Ik vond hem mooi. Misschien maar als virtueel tegeltje boven mijn deur op kantoor gaan hangen.

Want tegenwind is er in economisch opzicht genoeg, maar we gingen wel vooruit afgelopen week. Laat ik eens wat voorbeelden noemen. Ik had een vertrouwenwekkend gesprek met een zevental agrarische ondernemers met substantiële ladingstromen (dat is jargon voor heel veel uien en andere agrarische producten) en die hun schouders er onder willen zetten om te kijken of ze binnen een paar weken samen met ons tot afspraken kunnen komen om die te bundelen en samen met vervoerders op die wijze een propositie van de Flevokust kunnen maken. Ik mocht bij de opening van Axflow zijn, een internationaal bedrijf van zo’n 100 werknemers dat zich gaat concentreren in Lelystad en voor de toekomst groei verwacht. Maar ook kleine initiatieven zijn de moeite waard; het bedrijf de Traay opent zijn eigen wilde bijentuin naast het bedrijf, ik mocht dat doen, leuk om te bezoeken en een mooi oase op Oostervaart. Of Rimini Events die voor eigen rekening en risico als pilot een Play and Dance Day organiseert naast het stadshart. En daar waaide het, maar ik vond het gezellig druk met veel kinderen die veel plezier hadden. Over het stadshart gesproken: we kropen weer eens door het oog van de naald. Maar Theaterrestaurant Applaus blijft open. Tegenwind, maar uiteindelijk weer vooruit.

Het blijft een gemengd beeld. Op het gebied van wonen is dat niet anders. Het landelijk nieuws duikelt over elkaar heen. De crux zit volgens mij bij de financiering. Er komt een nationale hypotheekbank, waardoor pensioenfondsen hypotheken overnemen van banken en weer de beschikking krijgen over contant geld dat ze uit kunnen lenen. Daar zal wel goed over nagedacht zijn, maar volgens mij is de hoeveelheid geld niet het grootste probleem. Het zijn de absoluut risicomijdende voorwaarden waartegen de banken het geld (meestal niet) uit willen lenen. Maar als het helpt en vertrouwen geeft… wie weet.

Hetzelfde geldt een beetje voor het akkoord dat Aedes en minister Blok sloten. Het goede nieuws is dat ze het überhaupt ergens over eens geworden zijn en dat de minister nu ook erkent dat de woningcorporaties een onmisbare bijdrage leveren aan wonen in Nederland. Alleen slikken corporaties nu wel – waarbij ik besef dat ze er ook wat in de belasting- en energiesfeer voor terug krijgen – de verhuurdersheffing. Mijn zorg over de investeringsmogelijkheden van corporaties is hiermee nog niet weg. Afgelopen week tijdens een kennismakingsgesprek met 2 nieuwe leden van de Raad van Commissarissen van Centrada hebben we die effecten nog eens op een rijtje gezet. Binnenkort doen we dat ook op papier, maar zeker in de Lelystadse situatie komt die heffing hard aan. Tegelijkertijd, als dat akkoord bijdraagt aan het vertrouwen en functioneren van de woningmarkt dan gaan we wel degelijk vooruit.

Wat dat betreft gaat het eigenlijk op het vertrouwen op de stuurmanskunst van de bootbemanning. Uit welke hoek de wind ook komt, een goede bemanning zorgt ervoor dat ook bij tegenwind de boot vooruit gaat. De verkiezingen komen eraan, er valt dus straks weer en bemanning te kiezen. En nu maar aan het werk om te zorgen dat we dat met elkaar ook doen, een bemanning kiezen die iedere wind aan kan!