Van spreken naar gesprek
Het werd ongemerkt een beetje een rode draad deze week en een uitdaging voor de toekomst: van spreken (tegen) naar in gesprek (met). En dat speelt op heel veel niveaus, soms bewust, soms onbewust. Zo hadden we als College bij de toelichting op de begroting afgesproken om terughoudend te zijn met reageren. Na een Presentatie was het woord aan de insprekers en de Raad. Dat klinkt logisch, maar tegelijkertijd wil je heel graag als Coll;ege uitleggen waarom soms wel voor bezuiniging gekozen is, wetende dat de activiteit op zich waardevol is en de bezuiniging pijn doet. Tijdens de algemene beschouwingen komen we daar zeker op terug. En bij de voorbereiding van de kadernota et volgend jaar zullen we zeker weer interactiever met de samenleving in gesprek gaan over de te maken keuzes.
Waar we helemaal – maar dat is dan meer een landelijk item – over in gesprek moeten gaan is de omgevingswet. via ons stenennetwerk en de VNG ben ik actief betrokken bij de discussies hierover, zowel in Den Haag als in den lande. 2018 lijkt nog ver weg, maar de impact op de rol en taak van de gemeente in het fysieke domein zal zeker vergelijkbaar zijn met de transities in het sociale domein. het is een verandering ten goed. want het verleidt gemeenten (en andere overheden) om inspraak van de burger en mede-zeggenschap serieus te nemen. dat levert procedurele winst op, maar maakt als we dat goed doen ook een eind aan de juridisering van alles wat met ruimtelijke plannenmakerij te maken heeft. ik kom er binnenkort een keer uitgebreid op terug. Maar ook hier geldt zeker: van praten tegen en houden van spreekbeurten naar praten met alle betrokkenen.
Veel gepraat is er ook over het terugdringen van regels. ik mag daar als regionaal ambassadeur ook proberen een bijdrage aan te leveren. Ook daar kom ik op terug, maar ook hier geldt ik wil daarmee graag van spreken naar gesprek. Dus, als u als lezer van deze blog tegen onnutte regels aanloopt die geen meerwaarde hebben en alleen in de weg zitten: laat het me weten. Reageer op deze blog of stuur een mailtje naar [email protected].
Waar “in de wandelgangen” over gesproken wordt is de Dutch Match Cup. kennelijk zijn er mensen die al een oordeel klaar hebben voordat er een fatsoenlijke evaluatie ligt. dat kan toch niet waar zijn denk ik dan. maar goed die evaluatie komt er aan. En wie een goede totaalindruk wil hebben is er een mooi filmpje gemaakt, als voorproefje voor de evaluatie.
En zo wisselen in de week landelijke en lokale items elkaar af. maar ze raken elkaar ook. In het landelijk netwerk volkshuisvesting van onze eigen PvdA sprak ik maandag met kamerleden Jacques Monasch, Ed Groot en Otwin van Dijk over wonen, wonen en zorg en de omgevingswet. Thema’s waar we juist door ze te voorzien van lokale voorbeelden elkaar als PvdA-ers kunnen versterken.
Maar het allerleukst vindt ik toch als je op basis van gesprekken met individuele bedrijven en lelystedelingen op ogenschijnlijk mineure onderwerpen het verschil kunt maken, kunt helpen of minimaal uit kunt leggen wat er aan de hand is. dat maakt het vak van wethouder – hoe leuk en belangrijk al het Haagse en beleidswerk op de grote onderwerpen ook is – pas echt de moeite waard: het mooist is niet die toespraak of die spreekbeurt, maar dat gesprek !
