Als het nieuws niet nieuw is…
Het was een week met een lach en een traan. In velerlei opzichten. Zo kwam inderdaad maandag het bericht dat onze rechtbank dreigt te worden uitgekleed. Ik had het er vorige week al over. Volkomen idioot en in strijd met alle afspraken die we gemaakt hebben. Lees de argumenten hier nog eens na. We pikken dat met zijn allen niet. daarom was ik dan wel weer blij dat Rechtbankpersoneel, advocaten en raads- en collegeleden vrijdag door middel van een ludieke actie aandacht gevraagd voor de noodzaak van het behoud van de huidige, volwaardige vestiging van de rechtbank Midden-Nederland in Lelystad. Het plan is in strijd met het nabijheidsprincipe van de rechtspraak en het uitgangspunt dat tenminste in elke provinciehoofdstad een volwaardige rechtbank gevestigd moet zijn. Inwoners van Flevoland zouden, als de plannen doorgaan, grotendeels aangewezen zijn op de rechtbank in Utrecht.Het uitkleden van de huidige vestiging van de rechtbank Midden-Nederland in Lelystad betekent daarnaast ook een groot verlies van directe, hoogwaardige werkgelegenheid in onze provinciehoofdstad, maar ook indirecte werkgelegenheid. Daarnaast leidt het tot kapitaalvernietiging. Een relatief nieuw rijksgebouw in het centrum van Lelystad komt grotendeels leeg te staan. Terwijl de situering van de Lelystadse rechtbank, logistiek gezien, juist ideaal is voor strafzaken met gedetineerden. Gelegen in de nabijheid van meerdere penitentiaire instellingen, waaronder de jeugdgevangenis, is het een van de meest veilige rechtbanken wat aan- en afvoerroutes betreft. We zullen er alles aan doen om een volwaardige rechtbank in Lelystad in stand te houden.
Waar we ook alles aan gaan doen is om de voortdurende kortingen op het gemeentefonds een halt toe te roepen. Er lijkt weer een beetje geld aan te komen en het kabinet lijkt cadeautjes uit te gaan delen. dat is dan het goede nieuws. maar als je kijkt hoe gemeenten, we zien het terug in onze begroting, steeds weer gekort zijn, dan heeft het kabinet daar een taak liggen. geef ons weer de ruimte om als eerste overheid te kunnen investeren en de transities “zacht”te kunnen landen.
En zo waren er afgelopen weken steeds die twee kanten. Lokaal zet het aantrekken van de woningbouw door. Zo vierde Readyforliving het succes van haar woonconcept in Lelystad met drie feestjes in één. Lelystad groeit op de succesformule van het door ontwikkelaar Readyforliving ontwikkelde woonconcept. De kant en klaar woningen van projectontwikkelaar Readyforliving mogen zich verheugen in een grote publieke belangstelling en vinden gretig aftrek. Ik vierde het feestje mee van de ontwikkelaar, samen met toekomstige bewoners van de door hem op ontwikkelde woningen.
Het concept dat Readyforliving in Lelystad aanbiedt, neemt de koper alle zorgen uit handen. Het succes van dat ‘ontzorgingsprincipe’ werd vrijdag 4 september op drieërlei wijze gevierd: de 1e fase van 13 rijwoningen in Warande is klaar en wordt binnenkort opgeleverd, voor 8 twee-onder-één kap- woningen sloeg ik, samen met de toekomstige bewoners de 1e paal en voor nog eens 7 woningen in een hogere prijsklasse werd het startsein voor de verkoop gegeven. In deze tijd waarin we de groei van Lelystad moeten zien vast te houden, is het mooi dat een Lelystadse ontwikkelaar haar kansen grijpt en met een concept komt dat aanslaat. Zo houden we eigen inwoners vast en bieden we mensen van buiten interessante woonproducten tegen concurrerende prijzen. De ruime en groene woonomgeving die we als stad te bieden hebben doet de rest.
Tegelijkertijd diende zich op het landelijke front weer allerlei dreigingen aan. Zo lijkt het kabinet een nieuwe greep in de kas van woningbouwcorporaties voor te bereiden. Dat is toch echt ongehoord. Nu de druk op de onderkant van de woningmarkt zo toeneemt en er steeds meer toeneemt zou het kabinet de woningbouwcorporaties moeten steunen in plaats van weer een greep in de kas te doen. Overigens – voor wat betreft het beschikbaar houden van woningen voor de mensen die die woningen nodig hebben is het idee van woonvergunningen wel de moeite waard.
Afgelopen week leerde ik ook wel weer iets over het nieuws als het om de luchtvaart gaat. In de Volkskrant van zaterdag jl. staat een kop “Op Lelystad vliegen ? Easyjet lacht er hard om. Ik lezen. Het hele artikel gaat over de verhouding KLM – Easyjet. De laatste twee regels luiden: We popelen om op een uitgebreid Heathrow te vliegen. Lelystad, met alle respect behoort niet tot onze plannen” Waarom dan niet vraag je je af. Geen idee. EasyJet verlegt haar strategie. Ze willen naar de mainports..Schiphol dus, niet vanwege de overstapfunctie maar met haar point-to-point vluchten. Dus je wil je passagiers die alleen maar rechtstreeks willen vliegen perse opzadelen met de grootschaligheid van die mainport, inclusief ingewikkelde douane en security afhandeling, lange taxitijden en meer van dat. Terwijl er een luchthaven om de hoek licht die goedkoper , efficiënter en sneller is op juist dat type verbindingen. Nou ja, het zal wel luchtvaartlogica zijn. Maar boeiend blijft het dat ook de kop van het artikel in dir geval niet aansluit bij de inhoud… en de inhoud niet bij de logica… we wachten het vrolijk af. Ondertussen gaat Schiphol gewoon door met aanbesteding en wij met de afhandeling van de vergunningenprocedures.
Ondertussen ging het gewone werk natuurlijk ook gewoon door. Zo was ik op bedrijfsbezoek bij King nonwovens / Rootbarrier bv. Het is altijd weer leuk om te ontdekken wat voor pareltjes we herbergen. innovatieve producten die in dit geval : nonwovens”. En door het ondernemerschap van de eigenaren worden daar steeds nieuwe markten voor gevonden. Mooi om te zien.
En tenslotte was ik weer een beetje verdwaald bij mijn oude liefde Cultuur. Ik mocht mijn collega Janneke Sparreboom vervangen bij de première van de Lelystadfilm(s) van het NFFS. Ik blijf het een genot vinden om te zien hoe jonge mensen, in di geval een groep Lelystadse jongeren en een groep Haagse jongeren door hun bril de stad bekijken en die gebruiken als onderwerp of decor voor een film. Tijdens Lelystart zijn ze te zien. En afgelopen weekend waren de stadsdichters weer in onze stad tijdens de nationale stadsdichetersdag. In de setting van een huiskamer heb ik genoten van het optreden van 4 van hen. Op naar weer een nieuwe enerverende week !