Bed, bad en brood in Lelystad

Er is in de afgelopen dagen veel over gezegd; een bed, een bad en brood geven aan mensen die dat nodig hebben.

Landelijk leidde dat bijna tot een kabinetscrisis: PvdA en VVD stonden lijnrecht over elkaar. Het resultaat is een compromis, waarvan op dit moment nog weinigen weten wat dat echt inhoudt en wat dat nu precies gaat betekenen.

Maar los van al het politiek gesteggel: wat doen we als mensen in Lelystad hulp nodig hebben? Als het niet gaat om een anonieme doelgroep, maar echte mensen, die bang zijn en soms radeloos. Laten we deze mensen aan hun lot over? Beschouwen we hen als misdadigers die iets van onze welvaart willen afsnoepen? Een veel gehoorde opmerking: ‘ze’ gaan voor als er huurhuizen vergeven worden, ’terwijl mijn nichtje, zusje, ik al jaren wachten op…’ En ‘ze loeren op onze banen en er zijn al zoveel werklozen.’

Over deze mensen gaat het echter niet bij BBB. Het gaat om uitgeprocedeerde asielzoekers, mensen die niet in Nederland mogen blijven maar om wat voor reden dan ook niet weg kunnen. Het gaat hier dus echt om bed, bad en brood, en niet om flat, dak en goot.

De Algemene Vergadering van de VN nam op 10 december 1948 de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens (UVRM) aan. Aan die mensenrechten is iedere overheid gehouden. Wij zijn van mening dat in onze stad niemand op straat hoeft te slapen en niemand honger hoeft te lijden.

Download hier de motie bed bad en brood die we vandaag indienen.