Herstelmelding

Een ongeluk zit in een klein hoekje. Of wat mij betreft in een klein stoepje. Precies een week geleden ben ik heel ongelukkig, in de nacht van zaterdag op zondag, “van de fiets gevallen” en om het maar een heel plastisch uit te drukken, vol op mijn snufferd gegaan. Het resultaat was niet om aan te zien…. In het ziekenhuis hebben ze met foto’s en MRI geconstateerd dat er behalve mijn ego en aangezicht verder niets stuk was, gelukkig. Alle voor de hand liggende grappen zijn natuurlijk gemaakt: “wel eens een gevallen wethouder gezien”, “2 wielen zijn ook niet stabiel” en “een hersenschudding zal het wel niet worden, anders was het ineens goed nieuws geworden”.  Maar gelukkig ook heel veel bloemen, lieve appjes, berichten en belangstelling. Inmiddels kan ik – ook letterlijk – weer uit mijn ogen kijken en zijn alle zwellingen zodanig geslonken dat ik ook weer, weliswaar beschadigd, enigszins toonbaar ben. En na een week noodgedwongen rust hebben we onszelf beter verklaard. Komende week nog wat hechtingen weg laten halen en dan moet de tijd verder het werk doen. Volgende week ben ik er weer en op zondag dan ook weer de vertrouwde blog !