Lelystad Halverwege
De eerste week van het jaar is de week van de nieuwjaarstoespraken. En onder het motto beter laat dan nooit; ook voor alle lezers van deze blog uiteraard een succesvol, gezond en positief 2017 gewenst. Lelystad halverwege; immers 50 jaar geleden werden de eerste inwoners in de nieuwe wijk (die wij nu kennen als zuiderzeewijk) verwelkomt. Ik woonde hier nog maar net toen we in 1982 Lelystad Halverwege vierden. Burgemeester Gruijters startte toen op zaterdag 2 januari met het hijsen van de nieuwe gemeentevlag die feest. 1982, een jaar dat volgens het toenmalige gemeentebestuur gemeentebestuur van deze inmiddels vijftienjarige stad in Oostelijk Flevoland als een mijlpaal in haar korte geschiedenis kan worden beschouwd: Lelystad zal in 1982 haar 50.000ste inwoner verwelkomen. De plaats moet uitgroeien tot 100.000 inwoners in de jaren negentig. Om bijzondere aandacht aan de groei van Lelystad te besteden, willen de bestuurders hun stad volgend jaar voor het voetlicht van de nationale belangstelling brengen. Dat denkt de gemeente te verwezenlijken door het public-relationsbeleid naar buiten toe te intensiveren, zo stond het in de krant.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder. Overigens werd er in de uitzending “met het oog op morgen” boeiend teruggekeken naar dat verleden. Van 33.02 – 46.51 gaat het over Lelystad. Maar zoals onze burgemeester het zo mooi verwoorde in haar nieuwjaarstoespraak: “Het is belangrijk dat we stilstaan bij onze bijzondere geschiedenis. Zonder het verleden te kennen kun je het heden niet begrijpen en kun je niet bouwen aan je toekomst. We staan echter aan het begin van de volgende 50 jaar en 2017 is ook het jaar dat Lelystad op het punt staat om zich door te ontwikkelen.” Een eenvoudige lezer zou nu kunnen denken…waar hebben we dat eerder gehoord. Nou ja, het is natuurlijk zo dat een zeker mate van optimisme in de gereedschapskist van een goede bestuurder thuishoort. Maar dat hoort realisme ook. En dan denk ik echt dat die komende 50 jaar er anders uit gaan zien. Ik heb het hier al vaker betoogd, op het gebied van woningbouw en economie liggen er kansen, maar dan moeten we die wel grijpen.
Gelukkig zijn er veel ondernemers die die kansen al wel grijpen. Laat ik twee heel verschillende voorbeelden noemen van afgelopen weekend. Want naast onze eigen nieuwjaarsreceptie, ondanks het weer een mooie en drukker bijeenkomst met weer prachtige verhalen van onze pioniers, gebeurde er nog van alles in de stad. Zo was er de opening van Gymm-in.
Op zichzelf al mooi dat deze locatie zich ontwikkeld tot meer dan een sportschool, maar een bedrijfsverzamelgebouw waar onder het moto “making people beautiful ” verschillende zelfstandige ondernemers kracht bij elkaar vinden en samen sterker worden. maar waar ik nog het meest van onder de indruk was, was de actie I love Lelystad waar Anil mee wil starten.
Het begint met dit logo op de shirts van alle medewerkers, maar hij wil het graag verder verspreiden omdat hij, zoals hij het zelf zegt, veel vertrouwen heeft in de economische groei van Lelystad, maar dat vertrouwen ook graag uit wil dragen. Want Lelystad verkopen dat doe je met zijn allen. Hetzelfde geldt voor de, al weer 4e, kartbeurs. Die was druk, ondanks het weer als altijd. Bijzonder was dat tijdens deze vierde editie men op zoek ging naar nieuwe karttalenten middels een talentscouting. Jonge kartfanaten in Nederland konden zich met een motivatie aanmelden via Facebook of per mail. De uiteindelijk vijf geselecteerde deelnemers werden uitgenodigd voor een intensieve kart- en mediatrainingsdag op vrijdag 30 december bij Kartcentrum Lelystad, met de prijsuitreiking op de beurs. En dat was meteen een mediaklapper van jewelste. Men haalde o.a. de telegraaf, het jeugdjournaal, Hart van Nederland, vele kranten en uiteraard Omroep Flevoland.Over public relations gesproken.
Terug naar 1982. Daar waar de gemeente dat beleid wil intensiveren. Misschien zit daar wel het verschil. Als niet de gemeente maar wij met zijn allen, inwoners, bedrijven en instellingen het PR-beleid intensiveren dan wordt die tweede helft van onze eerste eeuw heel bijzonder.
