Nieuwjaarsborrel

Nieuwjaarstoespraak voorzitter afdeling Lelystad PvdA 2017

Welkom.

Een terugblik op 2016 geeft een heel gemengd beeld. Aan de ene kant gaat het de meeste individuele Nederlanders eigenlijk heel goed. De economie draait weer en in enquêtes geven Nederlanders aan zeer gelukkig te zijn. Maar dat is wel gelukkig in je eigen huis, je eigen gezin. Want er is ook de andere kant, er is ook de wereld daarbuiten.

Daarbuiten lijkt het wel of wij alle grip op de wereld verloren hebben. In Nederland worden steeds vaker groepen mensen in een hoek gezet, al zijn er gelukkig ook altijd anderen die daartegen in het geweer komen. Buiten Nederland zijn er toch wel erg veel berichten over oorlogen, vluchtelingen en aanslagen, maar ook onbegrijpelijke uitslagen van verkiezingen en referenda. Het lijkt wel of de wereld gedreven wordt door percepties, niet door feiten. Alsof het niet meer belangrijk is, of die feiten echt zijn, maar alleen hoe jij ze ervaart. Alsof, zei Joe Biden, steeds meer mensen vinden dat hun kennis van Natuurkunde beter is en er meer toe doet, dat die van hun Natuurkundeleraar. Ook als zij het pretpakket deden op school.

En als je dan naar je eigen partij kijkt, word je nog verdrietiger. Ondanks onze goede ministers en staatssecretarissen weten wij ons verhaal niet te vertellen. Het enige waar wij goed in waren in 2016 was het onszelf verder te beschadigen door twee gelijkgezinde toppers te vragen elkaar af te branden.

Zeker in Lelystad zijn er gelukkig ook successen te melden vooral dankzij onze fractie. Het woonbeleid is veiliggesteld, burgerparticipatie heeft een forse impuls gekregen, er is extra geld vrijgemaakt voor passend onderwijs, onze zorg voor een tweedeling in het voortgezet onderwijs heeft ertoe geleid dat de bouwplannen zich nu vooral richten op een campus.  Lelystad is ook  één van de steden waarover Claudia de Breij zei, dat er meer vrijwilligers waren dan asielzoekers. Hoezo ongeïnteresseerde en afwerende samenleving! Er gebeuren dus goede dingen en wij, de PvdA doen ertoe! Maar toch…………………

Als je over geheel 2016 de balans opmaakt, lijkt het moeilijk een opgewekte nieuwjaarstoespraak te houden. Toch is die opgewektheid nodig om de moed erin te houden, als burger en als partijlid. Als wij als persoon iets aan de samenleving willen bijdragen, als wij als partijlid iets aan de samenleving willen bijdragen, dan moet wij als burger en als lid de schouders eronder zetten.

Eronder? Waaronder dan? Waar moeten wij dan aan werken? Ik noem in willekeurige volgorde wat voorbeelden van grote en kleine dingen die wij kunnen doen:

• Mensen oproepen te gaan stemmen in maart en het liefst op de PvdA
• Leden mobiliseren om in de partij en in de campagne actief te zijn
• Zoeken naar onze sympathisanten (zelfs met 11 Kamerzetels zijn dat er nog veel) en die activeren
• Voortdurend vertellen, dat wij werken aan het bestrijden van de tweedeling, aan verheffing, aan emancipatie, aan het ondersteunen van mensen en dat wij dat niet alleen kunnen
• Ons supergoed voorbereiden op de raadsverkiezingen van 2018, zodat wij onze stad kunnen blijven dienen
• Plezier en overtuigingskracht uitstralen

Het is verleidelijk toe te geven aan moedeloosheid. Juist dat laatste is wat wij niet moeten doen, niet als burger en niet als partijlid. Er is nog niets verloren. Wij kunnen iets bereiken, net zoals dat in Lelystad in 2016 is gelukt. Wij strijden niet met de waap’nen en de woorden der barbaren, maar, zegt het lied Op socialisten, sluit de rijen, met het geesteszwaard der vrijheidsscharen. En wij doen dat, zegt een ander lied[1], Aaneengerijd! Hoogopgericht! Op naar het Licht!

Ik wens u een strijdvaardig 2017.

Jaap van Gelder.

[1] Bondslied van de Algemene Nederlandse Grafische Bond