Ondanks het reces
Zo denk je dat het reces aan het worden is, en dat is misschien ook zo, maar mijn agenda heeft dat nog niet allemaal begrepen. Dus zijn er allerlei aanleidingen om toch nog even voor de vakantie een update te geven. Één van die aanleidingen was het afronden van de discussie met minister blok over het afschaffen van de verhuurdersheffing. Een vandaag maakte er op dinsdag een mooi item van, waarin ik ook nog eens uit mocht leggen hoezeer de minister er naast zit. Waar gaat het om: Woningcorporaties hebben de afgelopen 5 jaar 260 000 woningen aan de voorraad onttrokken en er wordt steeds minder gebouwd. Werden er in 2013 nog 34 200 nieuwe sociale huurwoningen gebouwd, in 2015 waren dit er nog slechts 16 400. De oorzaak volgens VNG, Aedes en de Woonbond: de verhuurderheffing. Sinds 2013 moeten woningcorporaties jaarlijks heffing betalen over hun woningbezit. Jaarlijks levert dat het rijk 1,7 miljard euro op. De woningcorporaties verkopen daardoor woningen, zodat hun bezit kleiner is en ze minder heffing hoeven te betalen. Daarnaast zien zij minder ruimte voor investeringen in nieuwbouwprojecten. Onlangs evalueerde Minister Blok van Wonen de verhuurderheffing, uit een voor het ministerie
uitgevoerd onderzoek zou blijken dat de woningcorporaties nog volop ruimte hebben voor investeringen. Eerder kwamen de woningcorporaties met een onderzoek waaruit precies het tegenovergestelde bleek. Ik vind dus dat de verhuurderheffing moet worden afgeschaft, of op zijn minst dat het budget in de sector blijft en kan worden besteed in die regio’s waar het nodig is. Maar helaas Kamer en minister weten het beter. Bestuurlijk autisme als U mij niet kwalijk neemt.
Maar er was ook genoeg moois te beleven. Zo kon ik in het laatste persuurtje van het Reces onze notitie Van statushouder naar Lelystedeling presenteren. Hiermee willen we het toegenomen aantal statushouders sneller en beter integreren binnen de Lelystadse samenleving. Nederland heeft sinds 2014 te maken met een verhoogde instroom van asielzoekers, van wie een groot deel ook een verblijfsvergunning zal krijgen. Dit stelt de samenleving voor een grote uitdaging op het gebied van huisvesting, inkomensverstrekking, integratie en onderwijs. Tegelijkertijd lijkt op basis van cijfers uit het rapport Geen tijd verliezen van de Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid (WRR) waarin wordt geconstateerd dat zeker 50% van de vergunninghouders langer dan 5 jaar in een bijstandssituatie zit, het bestaande beleid een impuls nodig te hebben. Het uitvoeringsplan Van statushouder naar stedeling is opgesteld om de integratie van statushouders in de Lelystadse samenleving die nieuwe impuls te geven. Lelystad wil de statushouders die inwoners van Lelystad worden door middel van gerichte inspanningen op het gebied van huisvesting, inkomen, participatie en onderwijs zo snel en volwaardig mogelijk in de Lelystadse samenleving integreren door hen zo vroeg mogelijk in hun integratie te ondersteunen en processen (taal, werk en inburgering) parallel te laten verlopen. Drie uitgangspunten staan daarbij centraal: de ontwikkeling van een doorlopende opvanglijn, integrale aanpak en versnelling in de integratie. En het mooie is: we hadden meteen ook al een goed voorbeeld: De uit Eritrea afkomstige Zeferu is sinds kort aan het werk bij KFC Lelystad.
Zeferu verblijft sinds februari samen met 24 andere Eritrese vluchtelingen met een verblijfsvergunning (vergunninghouders) in hotel Lelystad Airport. De groep vergunninghouders doorloopt een traject waarbij het leren van de taal, kennis van de Nederlandse samenleving en het opdoen van werkervaring centraal staan. Doel van het traject: zo goed en zo snel mogelijk integreren in de Lelystadse samenleving.
Zeferu kon, samen met nog een andere vergunninghouder van Eritrese afkomst, direct aan de slag bij KFC, nadat de groep een werk- en leertraject van het Werkbedrijf Lelystad had doorlopen. Zeferu is blij met de baan bij KFC: “Dat ik nu werk heb, geeft me rust in mijn hoofd en geeft me ook zelfvertrouwen. Dit is wat ik nodig heb om hier een bestaan te kunnen opbouwen.” Johan Tijink van KFC Lelystad: “Ik vind het niet alleen belangrijk, maar ook leuk” Franchisepartner Johan Tiijnk van KFC Lelystad kiest er bewust voor om ook mensen aan te nemen met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt: “Ik vind het niet alleen belangrijk maar ook leuk om mensen als Zeferu, die zich onze taal en cultuur nog eigen moeten maken, een kans te bieden. Daar komt bij dat ik het me als werkgever kan veroorloven om op die manier een bijdrage aan onze samenleving te leveren. Om die reden zijn wij ook deelnemer aan het Lelystad Akkoord, een samenwerkingsplatform van overheid, onderwijs, bedrijfsleven en maatschappelijke instellingen, met als doel een arbeidsmarkt te creëren, waarin niemand aan de kant blijft staan.” Ik ben blij om te zien dat wat de gemeente voor ogen heeft ook werkt: “We hebben op basis van de ervaringen die we onder anderen met deze groep vergunninghouders, waar Zeferu deel van uitmaakt, hebben opgedaan een uitvoeringsplan gemaakt om de integratie zo snel en zo goed mogelijk te laten verlopen. In het verleden zag je dat het inburgeringstraject stapsgewijs ging, dus eerst de taal leren en dan aan het eind van het traject begeleiding naar werk. Terwijl werk juist heel belangrijk is, ook om de taal en de gewoontes beter te leren. We laten de processen nu veel meer parallel lopen. Alles zo snel mogelijk en zo veel mogelijk op maat. Daar hebben we goede afspraken over met onze partners. En dat werkt. Van de groep Eritreeërs zijn er nu twee hier bij KFC aan het werk. Voor de anderen worden diverse mogelijkheden verkend. Zo gaat een van hen bijvoorbeeld na de zomervakantie stage lopen op een school.”
En er werkte meer. Een rondreizende zeilcircuit bezocht de Bataviahaven. En dat leverde spectaculaire beelden op.
We hebben het dan over de red Bull Foiling Generation. Volg de link voor spectaculaire beelden uit onze eigen Bataviahaven. En wat er ook lag was de G-4; gebouwd door Holland Composites uit Lelystad.
Een spectaculaire boot en een Lelystads product waar we nog veel van gaan horen. Geen reces dus, maar een volle en mooie week. Ik ben er nog wel even, maar de blog gaat nu toch echt met vakantie, dus komende paar weken ben ik onregelmatig bij U terug. Een goede zomer !
