Onze stad

Afgelopen weekend was Lelystad voor de 9e keer gastheer van de Nationale Stadsdichtersdag. Een mooi fenomeen en ook wel heel leuk dat we dat we als Lelystad stadsdichters uit heel Nederland en Vlaanderen te gast headden. Ter gelegenheid van die nationale stadsdichtersdag werd dit jaar voor de 2e keer de stadsgedichtenwedstrijd gehouden. Ik mocht als voorzitter van de jury samen met mijn mede-juryleden 350 (!) gedichten tot mij nemen. Uiteindelijk zijn we tot 3 prijswinnaars gekomen.

Maar daar gaat het nu niet om. Een van de inzender had een kwatrijn geschreven dat wat mij betreft precies in de roos is waar het bij een stad en het besturen van de stad over gaat. Hendrik van Oordt schreef:

Door hand en hoofd en hart
in deze vorm gegoten:
niet van baksteen is mijn stad
maar van mijn stadsgenoten.

Het is in ieder geval voor mij, met een nogal “stenige” portefeuille, wel heel belangrijk om dat te blijven realiseren. Dat werd overigens ook meteen duidelijk bij de opening van de “nieuwe waterwijzer” afgelopen week. Bij die gelegenheid sprak ik met – zonder uitzondering – uitermate tevreden bewoners. Bewoners die blij waren met de ligging, met het gebouw, met de plattegronden, de indeling. Ik moet bekennen, dat is ook wel eens lekker ☺. Ik ben het er overigens van harte mee eens. Gebouw ziet er ook op die plaats prima uit, goed gekozen materialen en een strakke en passende vormgeving. Het staat er alleen nog wel een beetje alleen…

Ondertussen zijn we volop bezig met het stadshart. Afgelopen week verscheen onze Stadshartkrant en kon ik in de Flevopost uitleggen hoe ik er tegen aan kijk. Trouwe lezers van deze blog zullen het verhaal herkend hebben. Ondertussen blijft het niet bij praten alleen. De Flevobazaar is geopend en op de oproep om mee te komen praten over het stadhuisplein wordt veel en overwegend positief gereageerd. Met die Flevobazaar ben ik blij. Het is een waardevolle toevoeging voor het stadshart en hopelijk het begin van een nieuwe sfeer en een nieuw marktsegment dat zorgt voor loop in en naar het stadshart. Ik hoop dat het de eerste stap is op weg naar een alternatieve invulling van het gebied de Waag. Bovendien krijgen startende ondernemers zo een unieke kans om ook daadwerkelijk van start te kunnen gaan.

We zitten in het stadshart midden in de gesprekken met de eigenaren. Dat zijn stevige gesprekken, waarbij er natuurlijk (ook) stevig naar de gemeente gewezen wordt. Dat mag, maar ook wij kunnen het niet alleen. Deze week spraken we met de eigenaren van de Promesse: Annexum en Bouwinvest en ondernemers Jeans Centre en Sting en Open 32. We hebben afgesproken korte termijn een aantal acties te organiseren die de promesse aantrekkelijk kunnen houden en leegstand aan te pakken. De komende tijd kan de bezoeker in de promesse mooie aanbiedingen verwachten denk ik dan… Ook wordt samen met de gemeente gekeken hoe het voor de fietser beter kan worden. Dat betekent meer fietsparkeerplekken op logische plekken, maar ook acties waarbij bij gebruik van de fietsenkelder aan de Dukaatpassage een voucher wordt uitgedeeld die te besteden is in een van de winkels. Met de zaterdagmarkt wordt afstemming gezocht zodat zowel winkels als markt goed bereikbaar en zichtbaar zijn.

Voor winkels die langere tijd leegstaan wordt naar initiatieven gezocht die zorgen voor een tijdelijke invulling. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de aankleding van een etalage of een zogenaamde Pop up store.

Ook zijn er voorstellen die niet direct uitgevoerd kunnen worden maar die wel tot een aantrekkelijker stadshart moeten leiden. Dit betreft vooral maatregelen op het gebied van parkeren. Want dat blijft toch in de ogen van de ondernemers een heet hangijzer.

En ook het dossier Flevokust gaat verder. Deze week kondigde de haven Amsterdam aan niet (meer) te willen gaan participeren. Is dat erg? Het moment waarop kon handiger, maar begrijpen doe ik het wel. Er is onvoldoende belang voor de Haven Amsterdam overgebleven: geen directe ladingstromen en ook geen acceptabel rendement. Want dat is natuurlijk het verschil. Als gemeente en provincie ontwikkelen we de haven primair voor het maatschappelijk rendement: de werkgelegenheid. Het verzelfstandigde havenbedrijf Amsterdam doet dat voor het economisch rendement. Het afhaken van Havenbedrijf Amsterdam wil niet zeggen dat er geen marktinteresse en potentiële ladingstromen over water zijn. Met name ladingpakketten van regionale producenten die nu niet of slechts ten dele over water worden vervoerd, kunnen een katalysator zijn voor het realiseren van een haven op Flevokust. In de tender van het Havenbedrijf bleek het vooral te gaan om verplaatsing van bestaande ladingpakketten vanuit andere havens naar die van Flevokust. Aanvullend onderzoek, met name gericht op het vervoerspotentieel in/uit de regio (Flevoland) moet uitwijzen of er toch voldoende ladingstromen te genereren zijn die de aanleg van een haven met containerterminal mogelijk maken. En weet u waarom ik deze stap nog graag wil zetten? Omdat het belang van Flevokust voor Lelystad groot is. Lelystad heeft nieuwe werkgelegenheid nodig, ook om het verlies aan banen in de dienstensector (overheid) op te vangen. Flevokust biedt die kans. En dit is het moment om alles te doen wat we kunnen doen om die kans te verzilveren: er is nu een “green deal” tussen overheid en de afvalsector; we profiteren nu van de Crisis- en herstelwet; er is nu subsidie van de rijksoverheid; er is nu een grote afnemer van grond om Flevokust te ontwikkelen. Ik vind het belangrijk ook nu van deze gunstige voorwaarden te profiteren.

Maar weer even terug naar het begin van deze blog. Los van alle acties en activiteiten blijft de rode draad de positie van Lelystad en de kennis van en beelden over onze mooie stad. Dat helpt bij het trekken van nieuwe inwoners, bij het verleiden van investeerders en het realiseren van de theoretische marktpotenties. Het gaat dus voor een heel belangrijk deel over beleving, over sfeer en over doorvertellen.

Laat ik deze oproep nog eens doen:

Is dit Lelystad,
Zie je dat
T’is me toch wat
Eigenlijk best leuk dat Lelystad
Groen, water, wijds en dan die lucht,
Haast een poëtische zucht
Een zucht in grijs, blauw en avondrood,
Een zucht vol kleur
Een zucht die je grijpt
Tenminste als je het ziet
En Lelystad verzucht, zucht nou eens niet
Maar open je geest
Als je weer eens iets over Lelystad leest.

Met dank aan de stadsdichters…