Vrij(willig)
Een week met een aantal “gaten”. Dat wil zeggen, momenten waarop er niet gewerkt werd. Een leuke week bovendien. In zo’n week valt des te meer op hoeveel er georganiseerd wordt. Vandaar ook dat het een mooi gebaar was om de vrijwilligers zonder wie al die evenementen niet mogelijk waren eens in het zonnetje te zetten. Dat deden we afgelopen maandag tijdens een bijeenkomst waarbij ook de samenwerkingsovereenkomst tussen de gemeenten en Evenementen Coördinatie Lelystad ondertekend werd. En overeenkomst die misschien wel meer bijzonder is dan het zo lijkt. Want als gemeente hebben we opnieuw afgesproken dat ECL het “loket”is dat onze, vaak vrijwillige, organisaties helpt om een evenement ook daadwerkelijk tot stand te brengen en helpt met alles wat met vergunningen en zo te maken heeft. dat blijft buitengewoon waardevol.
Waardevol – en dit geval ook letterlijk – vol waarden – was onze dodenherdenking. Een mooie sobere plechtigheid, vol respect en waardigheid. In de Flevopost staat een mooie reportage. Zo’n bijeenkomst zet me eigenlijk altijd wel aan het denken. We staan wat mij betreft stil bij iedereen die door geweld, machtsmisbruik en misschien wel het ergste vooroordelen en willekeur het leven gelaten heeft. En natuurlijk gedenken we daarnaast de helden van weleer, onze bevrijders – die zonder eigenbelang ver weg vochten voor iets wat niet hun vrijheid was. Dat is om stil van te worden. Maar nog beter zou het zijn als we na en naast die 2 minuten stilte ons vooral laten horen. Ik vraag met dan altijd af, wat laat ik lopen, omdat dat gemakkelijker is. Wanneer kijk ik bewust de andere kant op. Want dat overkomt ons allemaal nu en dan. Dat koop je niet af met 2 minuten stilte – hoe waardevol dan ook.
De volgende dag brachten de lopers van AV-spirit samen met onze Marokkaanse loopgroep het bevrijdingsvuur binnen en waren er ook weer tal van activiteiten georganiseerd. Onder die activiteiten dit jaar Dance-Tour, ieder jaar opnieuw met hemelvaartsdag, maar ja dat viel nu samen met 5 mei – een mooie activiteit voor onze stad.
Tijdens de vrije dagen heb ik, naast de voorbereidingen van de Roparun die we met Pinksteren weer gaan meemaken ben ik twee dagen gaan kijken naar de Giro die afgelopen dagen Apeldoorn, mijn geboortestad Nijmegen en Arnhem aandeed.
Wat een evenement. Natuurlijk kost dat geld, maar ik heb respect voor de collega’s die dit voor elkaar gekregen hebben. Want de exposure en de impact op de steden en de stadstrots was fenomenaal. Evenals de inzet van het enorme aantal vrijwilligers. En dan is de cirkel weer rond.
