Raad op dieet!

Komende raadsperiode moet er tenminste 10 miljoen structureel (jaarlijks) bezuinigd worden. Afgesproken is dit te doen zonder lastenverhoging voor de burger en zonder aantasting van effectief sociaal beleid. Dit betekent scherp aan de wind varen. Voor het gemeentelijk ambtelijk apparaat, voor het college maar zeker ook voor de raad. De raad leidt soms aan infobesitas en moet op dieet!

Gisteren vond een tweede behandeling van de begroting plaats. Hierin kreeg het college (terecht!) het verwijt dat ze niet inzichtelijk kon maken hoe het uitgangspunt nieuw voor oud is toegepast in deze begroting. Zowel in termen van beleid (Euro’s) als in formatie kon het college geen transparant beeld schetsen hoe dit in de begroting verwerkt is. Uiterst kwalijk en maakt het voor de raad moeilijk de begroting te kunnen beoordelen. Hopelijk kan het college voor vaststelling deze duidelijkheid geven!

De bezuinigingen betekenen dat huidig beleid en personele inzet kritisch tegen het licht moet worden gehouden. We willen in 2014 10 miljoen Euro en 100 fte structureel bezuinigd hebben. Enige manier om dit te bereiken is naast efficiency-maatregelen, kritisch te kijken welke (huidige) taken/ beleid kan worden stop gezet en consequent ‘nieuw voor oud’ toe te passen.

Dit verwachten we van het college maar dit betekent zeker ook dat de raad kritisch naar zichzelf moet kijken en elkaar hier op moet aanspreken. Geen nieuw beleid en onderzoek zonder dekkingsvoorstel (‘nieuw voor oud’) en geen vragen/ nota’s of plannen voor de bühne of persoonlijke hobby’s. Een paar voorbeelden:

• Bij de begrotingsstukken is er de mogelijkheid om zogenaamde technische vragen te stellen: verduidelijkende vragen over de informatie die aangeleverd is met als doel je beter te kunnen voorbereiden op het politieke debat. Dit vraagrecht van de raad is een groot goed en moet te allen tijde gewaarborgd blijven. Het vraagt echter wel zelfdiscipline: niet tientallen vragen per partij en geen ‘nice to know’ vragen. Dit gaat mijn inziens nog niet goed. De afgelopen begrotingshandeling zijn er meer dan 200 technische vragen gesteld. De verdeling over de partijen was wat scheef: 3 van de PvdA en meer dan 100(!) van D66. Een groot deel van de vragen waren niet relevant voor het politieke debat of hadden door de steller zelf beantwoord kunnen worden door de bladzijde om te slaan. Het beantwoorden van de vragen betekent wel een behoorlijke inzet van ambtelijke capaciteit.
• Gisteren was de InwonersPartij voornemens een motie vreemd aan de orde van de dag in te dienen waarin het college werd opgeroepen een nota dierenwelstandsbeleid te maken. Dit vergt inzet van ambtelijk capaciteit en kost dus geld. In de motie stond echter geen dekkingsvoorstel…. Gelukkig heeft de Inwonerspartij op het laatste moment besloten de motie (nog) niet in te dienen.
• En zo zijn er nog wel meer voorbeelden….

Pleit ik er nu voor om de raad het recht op moties of vragen te ontnemen? Nee! Is een van onze grondrechten en heel waardevol. Wel vraag ik aan de raad om voordat men een vraag stelt of om een nota vraagt om zichzelf 2 dingen af te vragen:

1. Is de vraag politiek relevant. Kortom: wat wordt de Lelystadse burger er beter van.
2. Hoe worden de kosten hiervoor gedekt (‘nieuw voor oud’)

Hier zijn we terecht kritisch over naar het college en hier moeten we kritisch voor zijn naar onszelf. Hierop is de PvdA aanspreekbaar en zal de PvdA andere partijen in de raad aanspreken!