Beschouwd
Beschouwd, dat werd er heel wat deze week. Politiek ging het daarbij natuurlijk vooral over de Algemene Beschouwingen. Iedere fractie gaf zijn of haar visie op de begroting 2013. Het zou het hoogtepunt van het politieke seizoen moeten zijn. Zou… Wat mij betreft was het dat niet, zowel niet qua vorm als qua inhoud. De vorm is lastig, omdat als je niet oppast het meer een voorleeswedstrijd wordt dan een politiek debat. Daar reageer je als college dan vervolgens mondeling op. Ik was ontevreden over mijn eigen bijdrage. Het tijdstip en de resterende spreektijd maakte dat ik denk ik als een mitrailleur over de luisteraars / Raad . Daardoor is de boodschap maar heel beperkt blijven hangen. En daarmee doen we onszelf en de Raad tekort. Maar ook inhoudelijk ging het wel een beetje erg veel over financiële techniek. techniek. Ook belangrijk , maar ik mis dan het debat College / Raad en ook wel een beetje tussen de fracties onderling over de vraag welk plan we voor Lelystad hebben. Ik vind, maar volgens mij delen we die boodschap ook echt binnen het college, dat onze economie niet door alleen te bezuinigen herstelt. Juist nu moeten we investeren in bedrijvigheid en het beste onderwijs voor onze kinderen. Zo scheppen we banen voor jong en voor oud. Maar het gaat wat mij betreft echt om het creëren van groei en banen, met tegelijkertijd het op orde brengen van de begroting. Daar zou ik best wel eens wat meer debat over willen. Maar wie, weet, dinsdag de tweede termijn van Raad en College.
Maar ook in ander opzicht was beschouwen het thema. Zo was ik op bezoek bij de schrijfgroep Prozac. Een gedreven groep schrijvers die, zoals ze dat zelf zeggen elkaars teksten te becommentariëren met het doel om te groeien. Ik heb daar eventjes aan mee mogen doen. Mijn blogs waren o.a. onderwerp van het gesprek. E al meteen in dat half uur heb ik al veel geleerd. er werden aan aantal positief-kritische maar ook zeer rake opmerkingen gemaakt. De zoektocht is nu natuurlijk naar de wijze om dat in praktijk te brengen. Maar dat zal voor een prozaschrijver niet anders zijn….
Over beschouwen gesproken, vrijdag ben ik wezen kijken bij de opgraving aan de Vogelweg in Lelystad, waar zijn archeologen en studenten van de International Fieldschool voor Maritime Archaeology Flevoland (IFMAF) bezig zijn het wrak van een vrachtschip uit de Tachtigjarige Oorlog op te graven. Indrukwekkend. De opgraving van het scheepswrak, dat net onder het maaiveld ligt, is vorig jaar al begonnen. Er zijn toen zeer interessante vondsten gedaan, maar er waren genoeg onbeantwoorde vragen om de opgraving dit jaar voort te zetten. André van Holk liet me zien hoe je geschiedenis van het schip kunt herleiden aan kleine details die je er nu nog aantreft. Volgens hem is het schip gekapseisd, waarschijnlijk tijdens een zware storm. Maar het idee, dat je met een stuk hou letterlijk in je handen staat, waarvan je weet dat iemand anders dat in de 16e eeuw ook heeft vastgehad. En dat uiteraard nog los van de wetenschappelijke waarde die het onderzoek heeft. Leuk, deze historie op de bodem van de voormalige Zuiderzee. Hebben we ineens als nieuw land toch geschiedenis.
Tenslotte nog 2 kleinigheden. De foto van deze week heeft eigenlijk niets met de activiteiten van deze week te maken. Vorige week genomen, vond ik hem te mooi om hem jullie te onthouden. Lelystad geeft Lucht aan Watersport.
