Het Oranjegevoel

Tja, het is wat, dat oranjegevoel. ik ga het niet hebben over voetballen. daar hebben anderen veel meer verstand van dan ik dat heb. Maar oranjegevoel staat toch ook voor verbondenheid. Dat gevoel was er zeker tijdens het VNG-Congres. Los van alle seminars, excursies, lezingen en wat dies meer zij is het voor mij heel waardevol om met collega's te parten over de uitdagingen die we dagelijks ervaren. Over de vraag hoe het met het grondbedrijf gaat, hoe we omgaan met de woningbouwproductie, hoe we de bezuinigingen realiseren, wat we wel en niet inleveren… en natuurlijk de reflecties op de huidige politieke situatie, onze verwachtingen en inschattingen.. Waardevol en leerzaam.
daar meteen achteraan kwam de Provada. Eigenlijk een wonderlijke bijeenkomst. Als ergens de crisis zichtbaar is, is dat in de wereld van het vastgoed. En als hij ergens her en der ontkend wordt. Tegelijkertijd is het wel een goede bron van contacten. lelystad stond dit jaar – anders dan Almere – in de stand van de metropoolregio Amsterdam. En dat bleek een buitengewoon goede keuze.Niet alleen vanwege de metropool-interne contacten, maar ook vanwege de externe contacten. Toch zeker 7 partijen gesproken die , omdat ze er toch waren, aangaven nog nooit eerder over Lelystad nagedacht te hebben, maar eigenlijk wel eens door zouden willen parten over een mogelijke investering of ontwikkeling. Niet gezegd dat dat direct tot iets leidt, maar wel een prima bron van contacten.
En zo vloog de wek om. Met op vrijdagavond weer een mooie avond in Underground, met 5 lokale bands in een battle. Genoten van de kwaliteit die Lelystad te bieden heeft. En van weer een lekkere – en ook goed bezochte – avond in Underground. En zaterdag…..daar hebben we het even niet meer over. Ik heb er in ieder geval een kookschort in stijl aan overgehouden 🙂