Je komt nog eens ergens

Het grote voordeel van een recesweek waarin je wel weer gewoon aan het werk gaat is dat je nog eens ergens komt. Er is wat meer tijd voor bedrijfs – en andere bezoeken waar je anders niet zo snel aan toe komt. Zo was ik op het Aviodrome om te horen dat men eigenlijk best tevreden is over de eerste 3 maanden onder de Libema-vlag. Maar ook bezocht ik bijvoorbeeld een nieuw Lelystads bedrijf – Speakap – dat in no-time van 2 naar 20 werknemers groeide. Leuk om het verhaal van deze enthousiaste ondernemers te horen.
Al voor de vakantie had ik afgesproken weer eens bij te praten met Herman Vermeer. deze markante Flevolandse ex-Europarlementariër maar veeleer nog ondernemer en netwerker pur sang kom ik op vele plaatsen tegen. we spraken over windmolens, over de overslaghaven en nog veel meer. Herman heeft zelf ook windmolens staan. Hij had me al eens uitgenodigd – of bijna uitgedaagd – om eens samen met hem vanaf deze molen op 70 mtr. hoogte Flevoland te overzien. Dat heb ik gedaan. Oefff. Wel zeer de moeite waard. Het werd een gesprek “op niveau”.
Wat natuurlijk ook zeer de moeite waard was, was ons Uitgast festival. Het begon op vrijdagavond toen we tijdens een zeer sfeervolle voorproefavond aan Anneke Leeuwe – die dit jaar afscheid neemt als voorzitter – de stadhuispenning mochten uitreiken. Maar ook het festival zelf mocht en mag er zijn. Ik blijf het een unieke combinatie van natuur en cultuur vinden, waarbij de locatie – en het weer dit jaar – zorgt voor een extreem lage drempel. Voor mijzelf was het hoogtepunt het optreden van het Riciotti Ensemble. ik ben al jaren vriend ( of groupie in hun termen) van dit straatsymfonieorkest. De energie knalt er af en de manier waarop deze jonge mensen met veel humor en hoge kwaliteit in het spel musiceren is uniek.
En zo ben je ineens een week verder…… Waarin er naast deze evenementen ook nog aardig wat serieus gewerkt en vergaderd werd. Maar ja, wie wil daar nou over lezen…..