Leren & trots

Leren doe je iedere dag.. Ik weet, dat klinkt een beetje als een platgetreden pad, maar toch. Zo sprak ik deze week toevallig met twee heel verschillende ondernemers die ieder graag een bedrijf in Lelystad willen openen. De een heel groot, de ander met vooral een innovatief concept. Beiden zagen ze kansen in en voor Lelystad. Van dit soort (potentiële) klanten kunnen we veel leren. gelukkig sloten de sterke kanten van Lelystad die zij zagen goed aan bij de acquisitiestrategie zoals ik die afgelopen woensdagochtend aan de pers mocht presenteren.
Leren doen we natuurlijk ook als we op pad zijn. Zo was er afgelopen dinsdagmiddag eindelijk weer eens tijd voor een wijkbezoek. We waren collectief in de Atolwijk. En dan blijkt hoe zeer wij ons nog steeds – ondanks alle goede bedoelingen – kunnen verkijken op communicatie. Hoe beslissingen genomen op dinsdagmorgen soms niet begrepen worden, omdat ze niet goed uitgelegd worden. Of omdat de in formatie verdwaalt tussen een pak folders verpakt in cellofaan. Daar hebben we nog een weg et gaan.
Het was eigenlijk ook wel een beetje een optimistische week. Zo hebben 3 – jonge en voor mij onbekende – initiatiefnemers originele woningbouwplannen voorgelegd. Ik wet, daarmee zijn ze nog niet gebouwd, maar het feit dat het aantal concrete initiatieven groeit geeft de burger (maar mij ook !) moed. datzelfde gold voor de opening van het laatste deel van de Promesse. Meestal als we het over het stadshart hebben, hebben we het over de zorgen en de toekomst. terecht. maar op zo'n moment – als je de afronding van een deel stadshart kunt vieren – mag je ook best weer even trots zijn op wat bereikt is. Trots op iedereen die daar jaren keihard aan gewerkt heeft en trots op het feit dat we er met de ontwikkelaar steeds goed uitgekomen zijn, al was dat natuurlijk lang niet altijd makkelijk.
Een om het rijtje maar even af te maken, op donderdagavond was het mijn beurt om 1,5 uur te vullen in de serie leren van Lelystad. Als je zo de geschiedenis overziet, is er inderdaad genoeg om trots op te zijn in onze stad. Om tenslotte tijdens de stadstoer voor nieuwe inwoners, waarbij ik afgelopen zaterdag de gids mocht zijn, te horen dat deze nieuwe inwoners ook trots zijn op wat inmiddels hun stad is.dat Lelystad en Flevoland er moge zijn, bleek ook uit de foto-essay buiten-gewoon Flevoland van Camilla Zeguers. Een bijzonder boek van een bijzondere vakvrouw.
Bijzonder was tenslotte een heel ander type "Camera"project, samen met de Burgemeester was ik getuige van de opening van het project camera toezicht op het industrieterrein Larserpoort. Knap zoals vrijwel alle ondernemers hieraan meedoen. Er zijn nog een paar spijtoptanten, maar die gaan we proberen ook over de streep te trekken. En toen was het weekend…en dat begon fantastisch met de BataviaBlues in de Cantine. Barrelhouse en Ruben Hoeke. Ik heb genoten !