Door Jop Fackeldey op 25 september 2011

Net als in de film……

Op een paar manieren stond film centraal de afgelopen week. Bijvoorbeeld bij de al weer 7e editie van het Nationaal Film festival voor Scholieren. Ook dat hebben we binnen onze poorten. Een fantastisch gezicht om jongeren uit heel Nederland gedurende een dag overal in de stad actief te zien met workshops en 's-avonds in de Agora de prijsuitreiking mee te zien maken. Ook dit jaar weer als prijs om onder professionele begeleiding een film over Lelystad te mogen maken. Abel van Dijk won deze prijs en won daarmee de professionele begeleiding van Eddy Terstall, Hidde Simons en Lazo Tonk voor het maken van een film over Lelystad.
In de afgelopen twee jaren hebben de winnaars van het online film over Lelystad gemaakt. De daaruit voortgekomen films, '1 Dag'van Jurriaan Kampes en Daan Zeestraten (2009) en 'Uit Water'van Fana Richters (2010) zijn al veelvuldig vertoond in Lelystad en daarbuiten. Ik ben benieuwd wat Abel ervan gaat maken.
Maasr er was meer film: op donderdagavond mocht ik de première bijwonen van "groeten ui Lelystad" van Eline Flipse. Wordt binnenkort door Omroep Flevoland, die ook de opdracht gegeven had, vertoond. Ik heb er van genoten. geen saaie documentaire, geen promotiefilm, maar een verhaal van mensen. De film laat goed de worstelingen zien waarmee een stad als de onze te maken heeft, en doet dat met buitengewoon veel humor. met – zoveel durf ik wel te verklappen – een hoofdrol voor Max Wjnschenk. Gaat dat zien.
Echt serieus nieuws was er natuurlijk ook. met spanning keek ik uit uit naar de troonrede en de algemene beschouwingen. Wat zou er instaan over financiële perspectieven, wordt er iets gezegd over iets als de randstadprovincie (over rechtse hobby's gesproken…). Weinig dus. In ruil daarvoor kregen we een buitengewoon kinderlijk potje jijbakken voorgeschoteld en gingen alle analyses (en dat zijn er nogal wat) over de manier waarop en de sfeer, maar nauwelijks over de inhoud. En dat is op zich jammer. Want ook in die inhoud zit nog genoeg waar ik me zorgen over maak. Het klinkt populistisch, maar de effecten van de crisis worden echt op de zwakste schouders afgewenteld als we niet oppassen. En over dat populisme…..als sinds Fortuyn weten we niet goed hoe daar mee om te gaan. Maar dat Wilders grenzen zal blijven overschrijden kan toch voor niemand een verrassing zijn, dat hadden VVD en CDA kunnen en moeten weten. Doe er wat aan zou ik zeggen !

terug naar onze lokale politiek. op Twitter en op het nieuws begon de sloop van de Waterwijzer een eigen leven te leiden. Alhoewel mij niet gevraagd is hoe het nu eigenlijk precies zit, misschien toch maar even wat geheugens opfrissen. De raad heeft op 7 mei 2009 het krediet voor de aankoop van de Waterwijzer beschikbaar gesteld. Oorspronkelijk zou de VOF Maerlant het pand verwerven en de sloopvergunning aanvragen. Om technische redenen is besloten dat het aanvragen van de sloopvergunning via de gemeente verloopt. In het besluit van 7 mei heeft de raad kennis kunnen nemen van het voornemen om te slopen. Het verlenen van een sloopvergunning is een collegebevoegdheid. Er is conform de geldende procedures en termijnen een sloopvergunning aangevraagd en verleend. Bij die sloopvergunning is gekeken of het gebouw voortkwam op de lijst van gebouwen met een potentieel monumentwaardige status, zoals deze in 2008 door de gemeenteraad is vastgesteld. Dat was en is niet geval. In dat geval is er dus niet zoveel grond om de sloopvergunning te weigeren, zeker als een goede alternatieve bestemming niet voorhanden is. En dat is niet het geval. Als kantoorpand verouderd, bovendien is de kantorenmarkt buitengewoon slap. Ombouwen naar een woonfunctie, voor starters of anderen, is technisch nauwelijks mogelijk, dat wil zeggen niet zonder extreem hoge kosten. Daar is dus geen markt voor. Bovendien – en dat is eigenlijk voldoende – er ligt een contract onder dat we na moeten komen.

De week sloten we af met de Flevo-meeting, een feestelijke bijeenkomst van VNG-Flevoland met bestuurders uit de hele provincie, waarbij Wouter van Dieren ons een duurzame spiegel voor hield, maar we ook genoten van de natuur en het experimenten-erfgoed van het waterloopbos.