Waar(de) !?

In mijn eerste weblog in 2012 wenst ik iedereen een “waardevol” 2012. Sindsdien is het begrip van Waarde een regelmatig terugkerend thema. Het blijft in mijn hoofd zitten. Dit weekend was het er dan, het essay Van waarde; Sociaal-democratie voor de 21ste eeuw van Monika Sie Dhian Ho. Ik heb de link naar het (overigens fantastisch vormgegeven) on-line artikel toegevoegd. het geeft veel stof tot nadenken. Ik herken de vier klassieke sociaal-democratische waarden die onderscheiden worden: mensen hebben behoefte aan bestaanszekerheid, aan goed werk, aan verheffing, en aan binding. Los van alle discussies die er over nu in de media gevoerd worden heb ik me al lezende vooral afgevraagd: “en wat kan ik daar nu aan doen ? Dat vond ik eigenlijk vrij in het begin van het essay. Ik citeer: “En hoezeer politieke partijen vandaag de dag tekortschieten in het verbinden van de persoonlijke levenssfeer met het publieke domein, van de dagelijkse verzuchtingen en dromen van mensen met politieke strijd en idealen. Wat we zien is dat het vermogen van mensen om persoonlijke problemen te vertalen in publieke issues en politieke oplossingen onder de kritieke grens is gezakt. Men lijkt het vertrouwen kwijt dat ‘de politiek ertoe doet’, dat zij het verschil zou kunnen maken bij de oplossing van individueel ervaren problemen. Waar het om draait is dat we de mensen weer die greep op het leven geven die de sociaal-democratie aan de vorige generaties heeft weten te bieden. En politiek is er, moet er zijn, om dat mogelijk te maken.
Cruciaal voor zo’n type politiek is ten eerste dat er een betere verbinding tot stand komt tussen wat mensen in hun alledaagse leven als waardevol ervaren aan de ene kant, en een maatschappijvisie en politieke idealen aan de andere kant.”
Dat is er eentje om boven mijn bed te hangen. Want hoe druk kun je bestuurlijk zijn met van alles, met grote gebaren, met fantastische debatten en met het grote plan: het gaat er om twee dingen te doen; dat plan te kunnen vertalen naar wat de mensen er van merken, maar ook andersom oog en oor hebben voor die individuen die in de knel van het systeem zitten. Ik zal er vast nog eens op terug komen, maar lees het artikel en reageer !
Tegelijkertijd kwam een ander project af. Hoe goed is Nederland vroeg Bert Wagendorp zixh in de Volkskrant af. Heel goed. paradijselijk zelfs. En dat blijft zo (als we niet bang zijn). Een mooie conclusie. En als we die verbinden met de filosofie uit van waarde dan ontstaat er een veel optimistischer toekomstbeeld dan diezelfde media ons soms doen geloven.
Maar dan terug naar de politieke realiteit. Nog even bij wijze van uitzondering landelijk: het woonakkoord. ik heb daar een heel dubbel gevoel bij. Ja, het woonakkoord is beter voor de bouwsector, beter voor kopers en beter voor huurders dan het regeerakkoord. Maar of het de woningmarkt weer in beweging brengt vraag ik me zeer af. eerst maar de positieve punten: Door het energiebesparingsfonds, het lagere BTW-tarief en de extra middelen voor startersleningen krijgt de werkgelegenheid in de bouw – in ieder geval voor één jaar – een impuls.dat zijn goede korte termijn maatregelen. Echt belangrijk vind ik dat Chronisch zieken en gehandicapten worden gevrijwaard van huurverhoging. Waar zit dan de zorg ? Die zit in de echte betekenis en financiële doorwerking voor mensen met een beperkt inkomen. ik ben benieuwd naar de koopkrachtdoorrekeningen in dat verband. De grootste zorg zit bij de corporatiesector. De 4,5% WOZ wordt niet ingevoerd, maar we gaan voorlopig terug naar het bestaande puntenstelsel. Voorlopig, want er komt (gelukkig) een nieuw stelsel. De heffing wordt voor 1/8e verlaagd. Maar dat betekent denk ik nog steeds dat de corporatiesector over de afgrond glijdt. Jacques Monasch heeft zijn bijdrage gevraagd of het WSW nu weer leningen gaat borgen. ik ben benieuwd. Ik kan het me niet voorstellen. En daarmee is de investeringskracht van de steden dus niet gerepareerd. Met het voorstel heffen door te investeren was dat wel het geval geweest. Dus de lobby is nog niet klaar. Woningcorporaties zijn van cruciaal belang voor veel van onze inwoners. Als PvdA moeten we actiever dan we dat nu doen samen met die corporaties aan de slag. Om Jacques Monasch maar te citeren “Corporaties zijn van onschatbare waarde zijn voor onze sociale huisvesting, de hoogwaardige kwaliteit ervan en medeverantwoordelijk dat wij in ons land kunnen leven in gemengde wijken.” Vanuit het stedennetwerk zal ik me blijven inzetten voor het op een verantwoorde manier overeind houden van een ook voor huurders betaalbare woonsituatie.
Zo kun je zomaar een weblog vullen met landelijke zaken. Maar gelukkig was er lokaal ook genoeg te beleven. Zo konden we de vestiging van 3-D metalforming aan de Flevokust vieren. De vestiging van 3D Metal Forming markeert het begin van Flevokust, het bedrijventerrein waar ook een havenontwikkeling is voorzien. Binnenkort beslist de gemeenteraad of daadwerkelijk tot de aanleg van een dergelijke haven wordt besloten. Vestigingen als die 3D Metal Forming geven het vertrouwen weer dat het bedrijfsleven heeft in Lelystad als vestigingsplaats en de meerwaarde van Flevokust als locatie voor havengerelateerde bedrijven. Soms zijn kleine dingen ook heel leuk. Zo mocht in “biebcafe het verhaal” een gedicht als eerste “liken”op faceboek. Een kijken welk gedicht uiteindelijk op de gedichtenmuur terecht komt. En uiteraard de wereld aan overleg. Maar daarover een andere keer meer.