Zoals de wind thuis waait, waait die nergens

Voor een schip zonder haven is geen enkele wind de juiste, las ik van de week bij iemand thuis op een tegeltje. Tja, wind genoeg zullen we maar zeggen. letterlijk en figuurlijk. En wind hadden we op veel gebieden.
In de raadsbijeenkomst deze week mocht ik het hebben over het stadshart en over de Flevokust. Een onderwerp dat de gemoederen zeer bezighield. ook die van mij trouwens. Want de basisboodschap lijkt wel eenvoudig, het eigenlijke antwoord is behoorlijk complex. kern is dat Flevokust – naast de luchthaven – een uiterst belangrijke rol speelt bij de omschakeling van een arbeidsmarkt die afhankelijk is van overheid en zakelijek dienstverlening naar een arbeidsmarkt die vooral gebasserd is op wat we dan maar noemen een industrieel logistiek complex. Zo ver, zo goed. Maar daarvoor – dat besef ik – willen we een uiterst complexe operatie starten. Samen met de haven van Amsterdam een overslaghaven beginnen, waarbij er één hele grote klant is die door een fors stuk grond af te nemen en mee te betalen aan de havenvoorziening die start een stuk kansrijker maakt. Dat doet van Van Bentum Recycling door er en opwerkcentrale voor secundaire bouwstoffen te starten. En dat geeft veel discussie. Ook al omdat in de recyclingbranche nogal wat juridische procedures spelen. Kortom, goed onze knopen tellen voordat we starten. Daarom ben ik ook blij dat de gemeenteraad het College de ruimte geeft om besluitvorming voor te bereiden, maar ondertussen ook zelf een second opinion wil laten uitvoeren. dat is in dit soort gevallen alleen maar verstandig.
Naast de Flevokust was er de eerste behandeling van het masterplan stadshart. Belangrijk. het basisidee is denk ik van groot belang: niet wachten op mooie dingen die kunnen gaan komen, maar vooral (ook) zien dat de aantrekkingskracht van ons stadshart verbetert. Voor wat betreft het stadhuisplein was er wat dat betreft in ieder geval al goed nieuws: de opening van het nieuwe restaurant van Monica en Winston onder het stadhuis en het plaatsen van 60 kleurige tegels op het plein, die gelukkig meteen door kinderen gebruikt werden om spelletjes op te doen. En zo hoort het.
War ook een stevige wind waait, is in Den Haag. Ik was donderdag de hele dag voor de woningbouw op pad. Met 4 Kamerleden, met de Haagse wethouder Marnix Norder (doet wonen voor de G4), met de VNG en met de NEPROM gesproken om te kijken of we een alternatief kunnen aandragen voor de zgn. verhuurdersheffing. Want als die ongewijzigd doorgaat is dat zo vrees ik het begin van het einde van de sociale huisvesting in Nederland. Niet heffen maar investeren. Maar ja, het regeerakkoord zit behoorlijk op slot en er zijn veel belanghebbenden. Komende week maar eens kijken of we een aantal partijen op 1 lijn kunnen krijgen en een signaal af kunnen gaan geven.
Hopelijk hebben we komende week wind mee…….