Toch nog bestuurlijke drukte

Vanavond nam ik een kijkje bij de inwonersbijeenkomst over de mogelijke samenvoeging van Flevoland met Utrecht en Noord Holland (terugkijken kan hier). Dit was niet de eerste bijeenkomst met de minister over dit onderwerp. Zo was hij vorige week maandag ook al in Lelystad om met bestuurders te spreken en afgelopen zaterdag voor partijgenoten. Je zou dus denken dat er nu echt alle gelegenheid kon zijn om ook echt te luisteren naar wat gewone inwoners in te brengen hadden.

Dat viel behoorlijk tegen. Niet omdat de minister niet wilde luisteren, maar omdat de gewone burgers behoorlijk overstemd werden door allerhande bestuurders, ex-bestuurders, politici en ex-politici. Natuurlijk zijn zij ook (meestal) inwoners, en hebben zij ook het recht om hun mening te laten horen. Maar de meeste argumenten uit die hoek heb ik afgelopen weken al duidelijk en herhaaldelijk gehoord. Ik hoopte vanavond op vooral de gewone burger aan het woord, maar dat was misschien wel een beetje tegen beter weten in.

Bijna alle betogen waren kritisch over de samenvoeging. Vragen die werden gesteld waren meestal verpakte meningen – daar had overigens ook de minister een handje van. Ik heb de hele avond slechts twee echt open vragen horen stellen. En laten die nou net afkomstig zijn van (voor zover ik weet) gewone geïnteresseerde inwoners.

Dan wat ik er zelf inhoudelijk van vind. Ik ben tegen de provincie samenvoeging. Niet uit principe, maar omdat het Lelystad werkgelegenheid zal gaan kosten. En dus ben ik het weer heel erg eens met die paar insprekers die daar vanavond aandacht voor vroegen, onder wie onze eigen Els Middelkoop en Jos Erbé van Leefbaar Lelystad. Verder ben ik het eens met heel veel van wat Marc Witteman eerder prima richting minister Plasterk betoogde.

Maar ik ben ook vooral tegen omdat ik heel veel belangrijker zaken kan bedenken om ons collectief druk over te maken. En om precies diezelfde reden bemoei ik me verder niet intensief met deze discussie. Er is politiek niets gemakzuchtigers dan een gevaar van buiten te zoeken en daar tegen ten strijde te trekken. Wie dat wil moet dat vooral doen, maar dat is in ieder geval niet waarvoor ik zelf in de gemeenteraad zit.

Stel je toch eens voor dat al die energie die al die bestuurders en ex-bestuurders en politici en ex-politici hier nu aan besteden, gestoken zou worden in echte zeggenschap voor burgers over hun eigen leefomgeving…