Verbinden

Afgelopen week voelde “politiek”een beetje als “in between”. Immers, de begroting is gepresenteerd, de eerste reacties komen los, maar veel kruid wordt nog droog gehouden. Dus was het business als usual. En daar werd het best een leuke week door. Zo had ik de gelegenheid om een heel aantal bedrijfsbezoeken te brengen. En dan blijkt ineens hoeveel pareltjes onopgemerkt zijn gebleven. Dat zij van die ondernemers die, zonder er heel veel drukte over te maken, rustig doorgroeien en het gewoon goed doen. “Wat heb je van de gemeente nodig “is dan één van mijn standaardvragen. “eigenlijk niets bijzonders, het gaat goed zo ” hoor ik dan nogal eens terug. E eigenlijk is het vaak ook andersom. Als gemeente hebben wij onze ondernemers nodig, al was het maar om de stad mee te helpen verkopen. En eigenlijk is iedereen daar ook wel toe bereid en kunnen we vaak goede afspraken maken over de manier waarop we daar gezamenlijk vorm aan kunnen geven.

Naast die bezoeken was er op dinsdag de MRA-tafel.De Metropoolregio Amsterdam – kortweg MRA – is het informele samenwerkingsverband van 36 gemeenten, de provincies Noord-Holland en Flevoland en de Stadsregio Amsterdam. Het metropoolgebied omvat het grondgebied van het noordelijk deel van de Randstad: de MRA strekt zich uit van IJmuiden tot Lelystad en van Purmerend tot de Haarlemmermeer. Een mooie gelegenheid om – ook aan de aanwezige raadsleden uit Almere/Lelystad en Statenleden uit de provincie – te  laten zien hoe belangrijk die Metropoolregio Amsterdam voor ons allemaal is. En juist door onze ligging, en de verbindingen met en binnen die Metropoolregio, staan we sterk.  Alleen door samenwerken en een gezamenlijke uitstraling kunnen we dat uitnutten.

Bijzonder blijft het ook om uit te mogen leggen hoe dat nu werkt de politiek. Zo heb ik afgelopen weken 4 keer een groep ROC-studenten mogen ontvangen. Een vragen-driekwartier waarin van alles aan de orde kwam. Hoe dat nu werkt in de politiek, maar ook allerhande vragen over Lelystad en over ons beleid. Wie nog beweert dat jonge mensen geen interesse in de politiek of de wereld om hen heen hebben….deze 4 groepen hadden dat – als was het als onderdeel van hun schoolprogramma – wel. ook daarbij gaat het om het proberen de verbinding aan te gaan. En dat zette me af en toe behoorlijk aan het denken.