Onze woonvisie

Tevreden, maar ook met zorg kijken we terug op het hectische raadsdebat over de woonvisie.

Eerst maar inhoudelijk. We constateren dat economisch Lelystad uit het dal klimt. Het vliegveld, de haven, het toerisme, alles is in ontwikkeling. Dus hebben we werknemers nodig op alle niveau’s. Die willen we huisvesten. Daarnaast zorgt de aantrekkende bevolkingsgroei, de gezinsverdunning en de gewijzigde woonbehoeften van de groeiende groep senioren voor de vraag naar een ruimer maar ook gevarieerder woningaanbod in alle prijsklassen huur en koop. Op dat toekomstbeeld beoordelen wij de woonvisie.

De algemene lijn van het collegevoorstel ondersteunen wij volmondig. Een evenwichtige opbouw van de stad, maar wel voldoende oog voor huizen voor iedereen. Dat betekent voldoende sociale woningbouw. En daar dreigde het fout te gaan.

Want: na maanden van telkens uitstel van behandeling vragen, komt de VVD met een amendement, waarbij bij de tot standkoming ervan de PvdA en de SP niet betrokken zijn. Een cultuurshock na twintig jaar waarbij coalitiepartijen elkaar wat gunden, maar altijd eerst met elkaar in overleg gingen om compromissen te sluiten gericht op de ontwikkeling van de stad.

Het oorspronkelijke concept-amendement zette de sociale woningbouw wat ons betreft volstrekt op slot. Terug naar een verhouding van 28-72%. Dat betekent geen mogelijkheid de komende jaren te bouwen in de sociale sector en dus groei van de wachtlijsten.

De PvdA heeft daarop in de coalitie uitgesproken dat dit tegen het collegeakkoord ingaat en daarmee volstrekt onacceptabel is. Daarmee zijn we erin geslaagd de sociale woningbouw mogelijk te houden en zorgen we ervoor dat in de toekomst ook de mensen met de kleine inkomens die geen hypotheek kunnen of willen nemen of een huurhuis in de vrije sector niet kunnen betalen de kans op een woning houden.

Helaas bleek tijdens het debat dat voor de VVD stijging van de wachtlijsten geen probleem is.

Met andere woorden. De afbraak van de sociale woningbouw is voor dit moment tegengehouden, maar waakzaamheid blijft de komende twee jaar geboden.

Tenslotte is er ook goed nieuws. Wij dienden een motie in om te voorzien in de groeiende behoefte van senioren hun grote eengezinswoning in te ruilen tegen een kleiner appartement, door het college te vragen in het stadshart waar talloze panden toch leegstaan, daarvoor mogelijkheden te scheppen. Wij zijn blij dat de andere partijen dit ondersteunen, waardoor de motie unaniem werd aangenomen.